ingéstu , nm: inzestru Definizione genia de movimentu chi si faet prus che àteru cun sa manu, ma fintzes cun sa cara (mescamente cun is murros) po nàrrere o fàere a cumprèndhere calecuna cosa, o istrochendho, pigandho a befa; si narat fintzes de cosa cumenciada ma no acabbada, chi paret una cosa chi però ancora no est / pòniri o fai ingestus = istròchere; limba a ingestus = genia de limba totu fata a ingestus, manigiada po fuedhai cun is surdus Sinonimi e contrari míngula Frasi ca no ischiat sa limba naraiat totu a inzestros ◊ s'atori artista, istrocendu óminis e animalis e adatendu is ingestus, is fais e is boxis, rendit berideru su bisu, su pensamentu de chini iscrít ma no fait ◊ tenint ora fendi ingestus: a mimi no mi faint a timi! ◊ irrocos e inzestros vos vessint a un'isalenada Etimo srd. Traduzioni Francese geste, grimace, mauvais geste Inglese gesture (bad), grimace Spagnolo gesto, ademán, desgaire Italiano gèsto, smòrfia, gestàccio Tedesco Geste, Grimasse.

istróchia, istróchida , nf Definizione genia de móvia o ingestu chi si faet, mescamente cun is murros e foedhandho, po pàrrere un'àteru, a befa Sinonimi e contrari ingestu Frasi a s'istróchida chi li at fatu li at lassadu andhare un'istuturrada! ◊ sunt bélidos sintzeros de anzones o frassas istróchias de marzanes malinnos? Etimo srd. Traduzioni Francese nique Inglese grimace Spagnolo mueca Italiano sberlèffo Tedesco Grimasse.

istrócu , nm: stróciu Definizione ingestu chi si faet o cosa chi si narat, cambiandho sa boghe e trochendho is murros, po istròchere, pàrrere un'àteru, po befa; calesiògiat cosa chi si faet o chi si narat befandho e faendho erríere Sinonimi e contrari istorcone, istróchidu, strocidura, strocimentu, trastocu 2. sa limba si faghet literadura: condaghes, cartas de logu, gosos, iscravamentos, berbos, contados, cumédias, istivinzos, istrocos, istrobedhalimbas, càntigos de amore, de bartzolu, de trabàgliu e gai Etimo srd. Traduzioni Francese grimace, contrefaction Inglese counterfeit, face Spagnolo mueca Italiano smòrfia, contraffazióne Tedesco Grimasse, Nachäffung.

strócidu, strocíu, stróciu , nm: (stró-ciu) istróchidu*, istrocu Definizione ingestu chi si faet o cosa chi si narat, cambiandho sa boghe e trochendho is murros, po istròchere, pigare a befa, fàere arrennegare; fintzes buatone, mamutzone, prus che àteru nau de ccn. po èssere bestiu male / fai su stróciu = istròchere / a/c. a su pl. sa /ò/ est abberta: stròcius Sinonimi e contrari strocidura, strocimentu Frasi dèu no timu stróciu mancai cumentzint giai a mi tzerriai su nomíngiu ◊ pariat chi sa gioventudi bidhanoesa fut fendu su stróciu a is boxis chi s'intendiant in sa radio ◊ su tempus ti at a isconciai sa bellesa, a stròcius piticus, finas a signai totu sa faci tua 3. cambiadia, ca comenti ses bestiu mi paris unu strociu! Traduzioni Francese grimace Inglese grimace Spagnolo mueca Italiano boccàccia, smòrfia Tedesco Grimasse, Fratze.

«« Cerca di nuovo