strócidu, strocíu, stróciu , nm: (stró-ciu) istróchidu*, istrocu Definizione ingestu chi si faet o cosa chi si narat, cambiandho sa boghe e trochendho is murros, po istròchere, pigare a befa, fàere arrennegare; fintzes buatone, mamutzone, prus che àteru nau de ccn. po èssere bestiu male / fai su stróciu = istròchere / a/c. a su pl. sa /ò/ est abberta: stròcius Sinonimi e contrari strocidura, strocimentu Frasi dèu no timu stróciu mancai cumentzint giai a mi tzerriai su nomíngiu ◊ pariat chi sa gioventudi bidhanoesa fut fendu su stróciu a is boxis chi s'intendiant in sa radio ◊ su tempus ti at a isconciai sa bellesa, a stròcius piticus, finas a signai totu sa faci tua 3. cambiadia, ca comenti ses bestiu mi paris unu strociu! Traduzioni Francese grimace Inglese grimace Spagnolo mueca Italiano boccàccia, smòrfia Tedesco Grimasse, Fratze.

«« Cerca di nuovo