abbèrtere , vrb: abèrtere, avèrtere Definizione dare tocamentu, nàrrere cosa de importu a unu pruschetotu po chi no tèngiat dannu, o po chi no fatzat cosa de male, chi no si depet Sinonimi e contrari abertire, ammonestai, apretzetai Modi di dire csn: avèrteresi de carchi cosa = èssiri capassu, pràtigu de ccn. cosa; avèrtere a carchi cosa = darebbei tentu, fagherebbei atentzione; avèrtere carchi cosa = castiai, abbaidare Frasi s'istintu de si fràndhere si fit ponendhe in motu e lu fit abbertendhe chi depiat mantènnere sos ocros apertos bene 2. s'avertiat de machinàrios e motores imbentatos a novu 3. a custa cosa deo no bi apo avértidu ◊ sa fémina sighiat a avèrtere su pobidhu mortu ◊ passant is màscaras faendho erríere sa gente chi est avertèndhoro peri is orrugas ◊ averte a no mòvere nudha, innoe! Etimo ltn. advertere Traduzioni Francese avertir, prévenir Inglese to inform, to warn Spagnolo advertir, avisar Italiano avvertire Tedesco warnen.

atibbài, atibbàre , vrb: atisbai Definizione giare avertimentos; pertocare a, èssere a cuncordu cun Sinonimi e contrari ammonestai, apretzetai, avertire, cossizare / acumentare 2. su chi abbarrat iscritu in custa pàgina atibbat ancora o est de ne bogare? Etimo spn. atisbar Traduzioni Francese prévenir, admonester Inglese to inform, to warn Spagnolo advertir Italiano avvertire, ammonire, collimare Tedesco ermahnen.

«« Cerca di nuovo