nemígu , agt, nm: anemigu, enemicu, inimicu*, nimigu Definizione chi o chie est contràriu e bolet su male de s'àteru e cricat de si dhu fàere puru; númene chi si giaet a su dimóniu, chi prus de dónnia àteru tenet fama de bòllere su male Sinonimi e contrari disinimigu / arremínciu, demóniu | ctr. amicu Frasi dèu si naru: Istimai fintzas is nimigus!(Ev) 2. su nemigu no m'ingannit ni a s'ora de sa morti ni a s'ora de sa fini!

«« Cerca di nuovo