inimícu , agt, nm: anemigu, enemicu, inimigu, nemigu Definizione chi o chie bolet su male de s'àteru e cricat de si dhu fàere puru; númene chi si giaet a su dimóniu, chi prus de dónnia àteru tenet fama de bòllere su male Sinonimi e contrari disinimigu / arremínciu, demóniu | ctr. amicu Frasi candho est comintzau su bombardamentu inimicu si sunt ghetaos totus in terra ◊ sa zustíssia est serbidora de un'istadu inimicu 2. Tanielle candho si ndhe fit bidu giutu a su derre aviat mortu tres vacas de s'inimicu Etimo ltn. inimicus.

«« Cerca di nuovo