brocàle, brocàli , nm: bucali Definizione genia de istrégiu, de terra o de imbidru, a bentre larga, a pònnere abba o àteru in mesa Sinonimi e contrari brocalitu, congiali, cungiou, piceri Terminologia scientifica stz Etimo ctl. brocal Traduzioni Francese broc, cruche, chope Inglese tankard Spagnolo jarro Italiano boccale Tedesco Krug, Humpen.

«« Cerca di nuovo