arratrànca, arratrànche, arratrànga , nf: arrestranga,
arretranca,
arretranga,
retranca Definitzione
in costúmenes de ómine, tira larga de orrobba chi passat in mesu de is cambas de ananti a apalas, in is bragas; lobu de pedhe de su sedhone chi arreschet asuta de sa coa o in nàdigas de s'animale; chistione bècia, cosa ch'istrobbat; foedhandho in cobertantza, sa natura de su mascu / sedha de velludu, arratranca de funi… = duas cosas chi no torrant paris, chi no deghent s'una a s'àtera
Sinònimos e contràrios
ambraga,
latranga
/
cadragula,
martingale
2.
ma cun cuss'arratranga a innui boit andai, fostei?! ◊ agabbaidha cun cussa mabasica de arretranga!
Ètimu
spn., ctl.
Tradutziones
Frantzesu
culeron
Ingresu
crupper
Ispagnolu
retranca,
ataharre
Italianu
sottocóda
Tedescu
Schwanzgurt.
