latrànga , nf: letranca,
letranga Definitzione
in s'arcu de apalas de sa sedha, lobu longu de pedhe chi arreschet asuta de sa coa o in nàdigas de s'animale a manera chi sa sedha no si che avantzet a denanti; chistione bècia, cosa chi istrobbat; in cobertantza, sa natura de s'ómine
Sinònimos e contràrios
ambraga,
arratranca*,
cadragula
/
cdh. litranga
Maneras de nàrrere
csn:
agguantare l. = àere passiéntzia; pònnere sa l. a unu = zúghere s'ingannu, trampare a unu; ómine de letranca = coragiosu, chi no timit
Frases
pro muntènnere frimmu su sedhone bi cheret cringa e letranga
2.
semus istracos de latrangas furisteras! ◊ candho mi segas sa letranga as a bídere chi che la pagas! ◊ sa genti iat fatu biri de no aguantai meda sa latranga ◊ ti depio rispòndhere calicunos meses fachet, ma unu pacu sas letrancas mi l'ant impediu
3.
su dimóniu, no solu de sos minores, impagurit fintzas sos ómines de letrancas
Tradutziones
Frantzesu
trousse-queue
Ingresu
crupper
Ispagnolu
grupera
Italianu
groppièra
Tedescu
Rückenriemen.
