bruncàbi, bruncàle, bruncàli , nm Definition sa parte de ananti de un'iscarpa, sa chi ammontat su pei a sa parte de sa punta; fintzes incropada o lobu de fune in su bruncu de un'animale po dhu ingòllere Synonyms e antonyms fruncale, impena, mascarinu, runcale, tígia / brunchile Etymon srd. Translations French empeigne English vamp Spanish empella, pala Italian tomàio German Oberleder.

«« Search again