Ditzionàriu in línia
de sa limba e de sa cultura sarda

bruncàbi, bruncàle, bruncàli , nm Definitzione sa parte de ananti de un'iscarpa, sa chi ammontat su pei a sa parte de sa punta; fintzes incropada o lobu de fune in su bruncu de un'animale po dhu ingòllere Sinònimos e contràrios fruncale, impena, mascarinu, runcale, tígia / brunchile Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu empeigne Ingresu vamp Ispagnolu empella, pala Italianu tomàio Tedescu Oberleder.