arrému , nm: remu* Definitzione
in is barcas (e in naves antigas, galeras), genia de pala longa longa o istanga lada, fissada in s’oru de su mezu (puntu de arrimu, in tretu mesanu) a manera de fàere giogu: a bratzu si faet intrare in s'abba cun sa punta a sa sighia faendho fortza po fàere andhare o mòvere su mezu
Frases
fuant fadiaus ca tocànt de arremu a bentu contràriu ◊ dh'iat pregau de tocai de arremu po s'istesiai de sa terra
Terminologia iscientìfica
ans
Tradutziones
Frantzesu
rame
Ingresu
oar
Ispagnolu
remo
Italianu
rèmo
Tedescu
Ruder.
timòna, timòne , nf, nm: timoni Definitzione
in is araos, genia de istanga o canna de linna, longa e forte, chi andhat de sa dentale (o isteva) fintzes a su giuale inue intrat e arreschet (in s'ajone) po pòdere tirare s'arau; (sèmpere nm.), in is naves a parte de pupa, petzu de linna ladu postu a manera de dhu pòdere mòvere po ghiare su bastimentu: sa giae de su t., inue si aferrat su t. po dhu mòvere / inciariciadroxu = s'istampu inue in sa timona s'intrat sa carícia o crabiga po arrèschere in s'ajone
Sinònimos e contràrios
aguri,
amburja,
bure
2.
at deretau su timone de sa nave a sa Sardigna
Ètimu
ltn.
*timone(m)
Tradutziones
Frantzesu
age,
gouvernail
Ingresu
rudder
Ispagnolu
timón
Italianu
timóne
Tedescu
Pflugbaum,
Ruder.