arradichína , nf: arraegina,
arraighina,
arraghina,
arreighina,
arrexina,
radichina* Definitzione
de is erbas e matas, sa parte chi istat asuta de terra ue suspint abba e àteros alimentos e ue si mantenent; foedhandho de àteru, sa parte prus atesu e fundhuda de ue benit o dipendhet unu o una cosa; nau de gente, is antepassaos de su matessi pópulu e logu, s’istória chi at tentu, sa cultura, sa limba, is chistiones / genias de arraighina: a soca o ispicone, a fusinu (itl. a fittóne), a barba (is puntas prus fines, latarola)
Sinònimos e contràrios
arraígini,
raiga 1
| ctr.
chima
Frases
li at dau a mandhicare arradichinas d'erba ◊ su fogu si est inchessau a sas arraighinas ◊ cun is arrexinas prus fortis dèu mi apu a istríngiri a bosàterus ◊ is arreighinas funt fortis e profundas e alimentant sa mata
2.
mi apu a isbagliai, ma tui in custu ufíciu no nci ponis arraíginis!
Terminologia iscientìfica
rbr
Tradutziones
Frantzesu
racine
Ingresu
root
Ispagnolu
raíz
Italianu
radice
Tedescu
Wurzel.
arraígini , nf, nm: arraixini,
arraíxini 1,
arraxina,
arraxini,
arreíxini,
arréxini,
arrexini,
reixina Definitzione
sa parte de sa mata o de s'erba chi calat a fundhu in sa terra e ndhe suspit su sustentu (abba, àteros minerales); nau in cobertantza, cosa o gente de ue ndhe dipendhet àtera / arraíxini maistu = sa raighina mazore; fai o ghetai arréxini
Sinònimos e contràrios
arradichina
Frases
sa mata nci at cravau is arraixinis in terra ◊ ndi at tirau sa matixedha de fund'e arréxini
2.
est in sa língua chi agataus is arraxinas, s'identidadi nosta ◊ s’arréxini mala allupat su mundu (T.Piredda)
Terminologia iscientìfica
rbr
Ètimu
ltn.
radicina
Tradutziones
Frantzesu
racine
Ingresu
root
Ispagnolu
raíz
Italianu
radice
Tedescu
Wurzel.
radichína , nf: arradichina,
raichina,
raicrina,
raighina Definitzione
sa parte de is erbas e matas chi istat asuta de terra ue suspint abba e àteros alimentos e si aguantat; foedhandho de àteru, sa parte prus atesu e funguda de ue benit o naschit una cosa (nau fintzes de pilu, de unga); nau de gente, is antepassaos, is generatziones passadas de su matessi pópulu e logu, s’istória chi at tentu, sa cultura, sa limba, is chistiones / genias de r.: a soca o ispicone (itl. fittóne), a barba (is puntas prus fines: latarola)
Sinònimos e contràrios
arraígini,
raiga 1
/
fundhaju
Maneras de nàrrere
csn:
betare, pònnere, istèrrere, fàghere raighinas (nadu in cobertantza, istare a tropu frimmos, chentza si ndhe andhare prus o a pelea); raighina bolàntiga = arréxini chi essit in artu, me in su truncu o is nais de una mata; èssere de mala raighina = èssiri de iscrípia mala; raighina de dente = palone, sa punta ficada in sa càncara de s'ossu de barras
Frases
segundhu sa linna, su rampu prantadu in terra bogat raighinas ◊ sas abbas de ocannu no li ant sighidu sa raighina a sas àrbures
2.
unu cunvincimentu chi at parau reixinas in su sabiori suu dhi narat ca sa vida torrat a nasci ◊ sas raighinas mias sunt restadas francas a chelu in iscassia de lentore
3.
Sardos chi ancora sezis in bidóriu e a sa Sardigna nostra azis istima frundhide a fora cussa raighina, canes, dutores e ambulatóriu!
4.
si ndhe at bogadu una dente ma si est istuturrada e bi est abbarrada sa raighina
Terminologia iscientìfica
rbr
Ètimu
ltn.
radicina
Tradutziones
Frantzesu
racine
Ingresu
root
Ispagnolu
raíz
Italianu
radice
Tedescu
Wurzel.