reixína , nf: arraígini*, rexina, réxini Definitzione sa parte de sa mata o de s'erba chi calat a fundhu in terra e ndhe suspit su sustentu (abba, minerales), fintzes su cuménciu de su pilu, de is ungas, ue naschint in sa carre bia; nau in cobertantza, cosa o gente de ue ndhe dipendhet àtera Sinònimos e contràrios arradichina. Maneras de nàrrere csn: fai réxini = betare raighinas; mola de réxinis = sas raighinas de s'àrbure bidas o leadas totu paris; bogai de réxinis = tirare dae fundhu

«« Torra a chircare