istibbídu , pps, agt, nm: istibbiu, stibbiu Definitzione de istibbire; nau de cosa o gente, chi funt postos a istrintu de pare, cracos meda; unu chi papat meda, pasterone Sinònimos e contràrios ciacau, insacadu / sassagoni, tuviu 2. is arrugas funt istibbias de genti, in sa festa, no fait a passai Tradutziones Frantzesu bondé Ingresu crammed Ispagnolu lleno, repleto Italianu zéppo Tedescu vollgestopft.

stibbíu , pps, agt: istibbidu Definitzione de stibbiri; nau de istrégiu o de logu, chi est prenu a isticu Sinònimos e contràrios insacadu 2. at passau unu pulma stibbiu de genti Tradutziones Frantzesu entassé Ingresu crammed Ispagnolu repleto Italianu stipato Tedescu überfüllt, gedrängt voll.

«« Torra a chircare