istibbídu , pps, agt, nm: istibbiu, stibbiu Definitzione de istibbire; nau de cosa o gente, chi funt postos a istrintu de pare, cracos meda; unu chi papat meda, pasterone Sinònimos e contràrios ciacau, insacadu / sassagoni, tuviu 2. is arrugas funt istibbias de genti, in sa festa, no fait a passai Tradutziones Frantzesu bondé Ingresu crammed Ispagnolu lleno, repleto Italianu zéppo Tedescu vollgestopft.

«« Torra a chircare