latrànga , nf: letranca, letranga Definizione in s'arcu de apalas de sa sedha, lobu longu de pedhe chi arreschet asuta de sa coa o in nàdigas de s'animale a manera chi sa sedha no si che avantzet a denanti; chistione bècia, cosa chi istrobbat; in cobertantza, sa natura de s'ómine Sinonimi e contrari ambraga, arratranca*, cadragula / cdh. litranga Modi di dire csn: agguantare l. = àere passiéntzia; pònnere sa l. a unu = zúghere s'ingannu, trampare a unu; ómine de letranca = coragiosu, chi no timit Frasi pro muntènnere frimmu su sedhone bi cheret cringa e letranga 2. semus istracos de latrangas furisteras! ◊ candho mi segas sa letranga as a bídere chi che la pagas! ◊ sa genti iat fatu biri de no aguantai meda sa latranga ◊ ti depio rispòndhere calicunos meses fachet, ma unu pacu sas letrancas mi l'ant impediu 3. su dimóniu, no solu de sos minores, impagurit fintzas sos ómines de letrancas Traduzioni Francese trousse-queue Inglese crupper Spagnolo grupera Italiano groppièra Tedesco Rückenriemen.

«« Cerca di nuovo