istràgnu , agt, nm: istràngiu, istranzu, stràngiu Definizione chi o chie est de fora, de àtera bidha, de àteros logos, mescamente candho si agatat in logu angenu, cun gente angena; chi o chie est de fora ma arreciu in domo de amigos, cun amigos, cun gente connota Sinonimi e contrari afertu, aproviau, foranu, forasteri Modi di dire csn: zente bon'a istranzu = chi collit, chi acasazat s'istranzu; a istranzinu = che istranzos, coment'e istranzu Frasi sa zente sarda est sugeta, pro lusinga o pro mineta, a istranza segnoria (S.Casu)◊ afusau che póveru pidore, s'istranzu mi at tochedhau sa zanna ◊ o Sardigna, sempri manus istràngias a tirai is filus! ◊ est pitziosu e grai su bíviri in logu allenu de istràngiu ◊ sardos, si mustrant istranzos che a su matzone cambiendhe intinu! ◊ iscampainosí de sa bregúngia de negai pani e binu a s'istràngiu e a su bixinu! ◊ no ti apo mai biu: ite ses, istragnu? 2. oe in domo bi tenzo istranzos e no poto atèndhere a nudha àteru ◊ ndi erriceis istràngius? Cognomi e Proverbi prb: inube bi at istranzu, mancari malu, bi est Deus Etimo ltn. extraneus Traduzioni Francese étranger, hôte Inglese stranger, host Spagnolo extraño Italiano estràneo, òspite Tedesco fremd, Gast.

istràgnu 1 , nm Definizione cosa ispantosa, de fàere ispantu, genia de miràculu, cosa istrana Etimo spn. estraño.

«« Cerca di nuovo