istràgnu , agt, nm: istràngiu, istranzu, stràngiu Definizione chi o chie est de fora, de àtera bidha, de àteros logos, mescamente candho si agatat in logu angenu, cun gente angena; chi o chie est de fora ma arreciu in domo de amigos, cun amigos, cun gente connota Sinonimi e contrari afertu, aproviau, foranu, forasteri Modi di dire csn: zente bon'a istranzu = chi collit, chi acasazat s'istranzu; a istranzinu = che istranzos, coment'e istranzu Frasi sa zente sarda est sugeta, pro lusinga o pro mineta, a istranza segnoria (S.Casu)◊ afusau che póveru pidore, s'istranzu mi at tochedhau sa zanna ◊ o Sardigna, sempri manus istràngias a tirai is filus! ◊ est pitziosu e grai su bíviri in logu allenu de istràngiu ◊ sardos, si mustrant istranzos che a su matzone cambiendhe intinu! ◊ iscampainosí de sa bregúngia de negai pani e binu a s'istràngiu e a su bixinu! ◊ no ti apo mai biu: ite ses, istragnu? 2. oe in domo bi tenzo istranzos e no poto atèndhere a nudha àteru ◊ ndi erriceis istràngius? Cognomi e Proverbi prb: inube bi at istranzu, mancari malu, bi est Deus Etimo ltn. extraneus Traduzioni Francese étranger, hôte Inglese stranger, host Spagnolo extraño Italiano estràneo, òspite Tedesco fremd, Gast.

«« Cerca di nuovo