carrúca , nf: carruga Definizione genia de tragu po carrare cosa; su cricu artu chi si ponet a unu carru, su carru etotu aprontau po fàere su seidóngiu a costas artas de cosa intéssia, o fintzes própriu custas costas e fintzes su tanti de laore chi càrrigat; in cobertantza, sa camba, mescamente cantu prus apresu a su pei (carrone); su lumbu e fintzes su dolore a is lumbos Sinonimi e contrari carrubba, carrúgia, chedratzu, tragu / siàtica Modi di dire csn: collire sas carrugas = remonire sos pes, sas ancas; carrughi toltu = chi portat is cambas trotas Frasi po ndi sairai su trigu a su partoxu si usàt sa carruga, unu tempus ◊ sa carruca est male barriada ◊ a una carruca li poniant dae bíndhighi a trinta mànicas Terminologia scientifica msg Etimo ltn. carruca Traduzioni Francese traîneau Inglese country cart Spagnolo narria, rastra Italiano tréggia Tedesco Schlitten.

«« Cerca di nuovo