brànca , nf Definizione sa manu de un'animale chi portat ungas puntudas e, nau a disprétziu, is manos de unu chi furat; bratzu de calecunu móbbile; cambu de coradhu; nae grussa de una mata ue s'ispartzit in duos e faet a frochidha / rúghere a brancas imbesse = a palas a terra Sinonimi e contrari bràncula, farranca / camba 2 Frasi su cane isterzari pro furare zughet brancas abbistas ◊ mih a chi no mi sont costatas, cussas raicas, a nche las vature dae cussos trocos… sas brancas sicas a chie nche las est furanne! ◊ su càvuru portat tantis brancas 2. su candheleri de sos Ebreos est a sete brancas Cognomi e Proverbi smb: Branca, Branchita, Branchitta Terminologia scientifica crn Etimo ltn. branca Traduzioni Francese patte, pied, branche Inglese paw Spagnolo pata Italiano zampa Tedesco Pfote, Tatze.

«« Cerca di nuovo