arroína , nf, nm: arroinu, arruina, arruinu, arrúnia, orroina Definizione s'óssidu de su ferru, ossígenu cun ferru; nau in cobertantza, murrúngiu, disacórdiu tra personas; genia de maladia, coment'e orruina, chi ponet a is matas, a sa fògia de su trigu Sinonimi e contrari arruíngiu, arrúngia 1, orrúngiu / bria, disacórdiu Frasi s'arruina de is acious ◊ su ferru si dh'at papau s'arroina 2. a mimi pagu gei mi nd'importat de is arruíngius insoru! Cognomi e Proverbi prb: gortedhu chi segat non ponit arrúnia Etimo srd. Traduzioni Francese rouille Inglese rust Spagnolo herrumbre Italiano rùggine Tedesco Rost.

«« Cerca di nuovo