arroína , nf, nm: arroinu, arruina, arruinu, arrúnia, orroina Definitzione s'óssidu de su ferru, ossígenu cun ferru; nau in cobertantza, murrúngiu, disacórdiu tra personas; genia de maladia, coment'e orruina, chi ponet a is matas, a sa fògia de su trigu Sinònimos e contràrios arruíngiu, arrúngia 1, orrúngiu / bria, disacórdiu Frases s'arruina de is acious ◊ su ferru si dh'at papau s'arroina 2. a mimi pagu gei mi nd'importat de is arruíngius insoru! Sambenados e Provèrbios prb: gortedhu chi segat non ponit arrúnia Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu rouille Ingresu rust Ispagnolu herrumbre Italianu rùggine Tedescu Rost.

«« Torra a chircare