tína , nf Definitzione genia de istrégiu mannu a doas, prus che àteru sa metade de una carrada pitica segada in duos a istúturu, po manigiare a sa binnenna Sinònimos e contràrios cobedina, trégiu Terminologia iscientìfica stz Ètimu ltn. tina Tradutziones Frantzesu cuve, baquet Ingresu tub Ispagnolu tina Italianu tino, tinòzza Tedescu Bottich.

«« Torra a chircare