tícu , nm: (su t. = suticu) atzicu
cicu,
tzicu Definitzione
apenas, pagu pagu, un'ingúrtia de cosa de bufare o àteru de cosas deasi; pagu pagu de css. cosa (ma podet èssere fintzes meda a paragone de su tanti chi si bufat a un'ingúrtia)/ min. tichighedhu, tichirighedhu
Sinònimos e contràrios
atzichedhu,
atzítzigu,
bucada,
súrbia
/
apenas,
pachitzedhu
/
cichete
Maneras de nàrrere
csn:
faedhare o nàrrere sa cosa a ticu ticu = a pagu pagu, una parti una borta, una parti un'àtera; èssere o istare a ticu = istare a tzínchinu, cun pagu cosa, a dilléziu, a mindigu; no poder bídere ticu o tichirighedhu a unu = pigaisí feli isceti a biri a ccn. chi no praxit própiu, no dhu bolli biri mancu pagu pagu
Frases
làmpana, cun calchi ticu apena ti apo allutu ◊ de abba no ndhe assazo ticu ◊ zughiat unu bículu de casu, pane e unu ticu de binu
2.
bellu ticu de binu apo fatu, ocannu: duas cubedhas ma bellu!
3.
no lu poto bídere ticu, a cuss'arga de muntonarzu! ◊ Pilatu, mancari no potat bídere ticu sas autoridades de Gerusalemme, no las cheret contrariare
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
gorgée
Ingresu
sip
Ispagnolu
sorbo,
trago
Italianu
sórso
Tedescu
Schluck.
