remitànu , nm: arimitanu, eremitanu, rimitanu Definitzione chie bivet a una parte a solu in ccn. logu ispérdiu, atesu de sa gente, ma dhu narant pruschetotu po pigare a foedhos malos a unu malu faidore, gente mala de fàere istare aillargu; unu chi est de pagu contu, pagu àbbile, de pagu importu Sinònimos e contràrios arimitu, maritanu, remengu / argamile, delincuente, pedhitzoni | ctr. balente Frases issu a dommo no intrat mai, su rimitanu: bae chi ti lu allargo deo! ◊ remitanu chi no ses àteru, sàrtiami su logu chi no ti cherzo bídere mai prus, inoghe! ◊ cussu remitanu mi ch'est furendhe totu! Ètimu itl. eremitano Tradutziones Frantzesu vaurien Ingresu crook Ispagnolu bribón Italianu farabutto Tedescu Schurke.

«« Torra a chircare