arimítu , nm, agt Definitzione chi o chie bivet arrinconau a solu in ccn. logu ispérdiu, atesu de sa gente; chi est totu abbandhonau, iscabudau, trascurau (nau de logu e de persona) Sinònimos e contràrios arimitanu / eremidu, incheremidu.

«« Torra a chircare