pignàda , nf: pingià, pingiada, pingiara, pinzada, pinzata Definitzione genia de istrégiu mannitu a duas asas, a costas artas, a buca larga, de materiale adatu a pònnere in su fogu po còere cosa pruschetotu cun abba; coment'e materiale de fràigu, genia de matone mannu lébiu, totu istampau e largu, po pònnere inter is travetos a fàere bòvedas / min. pingiadedha, pingiadedhedha, pingiadedhu, pingiallotedhu Sinònimos e contràrios coculia, padedha Maneras de nàrrere csn: sa pingiada sbrúfulat, fúliat a foras, budhit a cróculus; sgumai, murigai sa pingiada; brenti a pingiaredha = prena, de fémina ràida; cosa de pingiada = mànigu cotu Frases che li ant furadu una pinzada, unu tianu e una supera ◊ a sa pinzada li at ghetau su sale ◊ in medas logus, su primu domínigu de carésima si segant is pingiadas 2. unu tempus si permitiant de fastigiai sa picioca sceti de sa fentana: oi est mellus, mancai si biant tropu brentis a pingiaredha!… 3. seu disigendi unu tzichedhu de cosa de pingiada, papendi sèmpiri cosa asciuta! ◊ cosa de pingiada no mi ndi pòngiat a fai! Terminologia iscientìfica stz Ètimu ltn. *pineata Tradutziones Frantzesu marmite Ingresu pan Ispagnolu olla, rasilla Italianu pignatta, péntola Tedescu Topf, Deckenziegel.

«« Torra a chircare