brúscia , nf: brussa, bruxa 1 Definitzione fémina chi faet fatúgios; fémina mala chi istat sèmpere in crica de ómines; una genia de arangioledhu chi assimbígiat unu pagu a s'àrgia / erba de brúscias = Stachys arvensis Sinònimos e contràrios brusciona, coga, fatiàrgia, maghiàglia, mainàrgia / brusciota / aragnolu Frases dhi contàt is contus de is brúscias de s'antigóriu, candu in bidha fintzas is predis fiant brúscius ◊ in bidha nostra sa genti narat "bruxa" e no "brúscia" Ètimu ctl., spn. bruxa Tradutziones Frantzesu sorcière Ingresu witch Ispagnolu bruja Italianu stréga Tedescu Hexe.

«« Torra a chircare