fruncàle , nm Definitzione sa parte de ananti de un'iscarpa, sa chi carràgiat su pei; in is cartzas, sa parte de ananti chi orruet in pitzu de s'iscarpa, asuba de s'afaciada de su pei Sinònimos e contràrios bruncale*, impena, mascarinu, runcale, tígia Frases sas cartzetas chi mi at fatu zughent su grabbu de unu sacone: una est curtza de fruncale, s'àtera mi che ammontat s'iscarpone!

«« Torra a chircare