disacórdiu , nm Definitzione
mancàntzia o farta de acórdiu, su èssere de duos pàrreres diferentes, su pentzare o bòllere cosas diferentes; su no torrare apare de duas cosas o chistiones
Sinònimos e contràrios
biscóidu,
iscórriu,
iscurrúnciu,
iscuncórdia
| ctr.
acódriu
Tradutziones
Frantzesu
désaccord
Ingresu
disagreement
Ispagnolu
desacuerdo
Italianu
disaccòrdo,
dissènso
Tedescu
Uneinigkeit,
Verschiedenheit.
