ulícra , nf: olicra*, urica, urícia, uricra, uriga, urígia, urija, urixa Definition arremu a part'e àtera de sa conca adatu po ingòllere is sonos (intèndhere e iscurtare) e mandhare su singiale a su crebedhu: si narat prus che àteru de sa parte chi si biet a fora, ma sa parte prus delicada est aintru, in mesu de s'ossu de is cucas (a/c. sa parte de aintru de s'u. agiuat cun su crebedhu de asegus a poderare sa carena in echilíbbriu)/ in s'u. si distinghet su foxali o uriciale o folla (sa parte manna de fora, e in custa su mudhímini, su tretighedhu modhe prus in bàsciu), su canali, su tímpanu (pigighedhu chi tremet a su sonu), su caragolu (a s'àtera bandha de su tímpanu, genia de canale allorigau); su fundhale de s'u. = su fossighedhu asuta de s'origa comente acabbat sa massidha Idioms csn: èssere totu a s'uriga de ccn. = fai is partesas a ccn., donai sempri arrexoni a ccn. (fintzas ca ccn. dh'at imprenu); lúchere sas urícias che lèpere = ascurtai a origas allutas, intèndiri totu Sentences so semper isetàndheti a ulicra posta ◊ zuchet su sonu in urícias ◊ sas uricras sont mermos dílicos ◊ su bentu fritu li passat in cara e in urixas!

«« Search again