orròca , nf: arroca, roca* Definition pedra, minerale, po su prus ammesturu de minerales, de duresa manna, chi format bona parte de sa crosta o pígiu de fora fridu de sa Terra (unos setanta chilómitros de grussària), po su prus carragiada de terra e a tretos fora, nua: si narat mescamente de cust'úrtima, chi essit a bicas, a bortas fintzes artas meda (e a prus de sa chi est in fundhu de is ocèanos)/ min. orrochita Synonyms e antonyms marràgiu, nodu 1, pedra Sentences fit unu logu lisu, paris, totu orroca ◊ fiant duas orrocas una in pitzu de s'àtera.

«« Search again