dòmena , nf, nm: dómina, dóminu Definition genia de medàglia chi si ponet po fortilesa; medàglia manna de su ghetau (prendha); ispilla de oro, a loba, coment'e unu frore Sentences passàt su serghestanu cun su bòtu: sa genti nci betàt butonis, dóminas e atrus cicillus ◊ teniat un'aposentedhu prenu de dóminas, cannacas, iscapulàrius e ampudhitas Etymon itl. dòmini.

«« Search again