arroncài , vrb: arroncare, arruncai, roncare Definition fàere o bogare sa boghe, nau de s’àinu; nau de gente, fàere una genia de sonu tra buca e nasu coment'e de sorrogu, dormios; ispétzia de surrúschiu chi si faet po brulla; su surruschiai de su cuadhu candho dh'ispantat ccn. cosa e timet; andhare in pesada e a pelea, artzare; nàrrere, foedhare po debbadas Synonyms e antonyms corrighinare, irronchiare, orriare / corroschiare, cosconare, farroscai, roschidare, sarrascare, surrusare / arrostare Sentences chircat su furisteri pellitzone, no importat si arroncat o apedhat ◊ s'àinu arroncat 2. gei ses un'isparatoriedhu, in cussa bidha: nau ca arroncant mellus de nosu! 3. nci arruncat, pistinchendu, fintzas a arribbai a su portoni ◊ sa màchina no nci podit arruncai in sa bia in pesada! (F.Pilloni)

«« Search again