dischènte, dischènti , nm Definitzione chie est cun d-unu maistu trebballandho e imparandho un'arte o mestieri Sinònimos e contràrios ischente, muntzu Frases chie andhabat a dischente chin su ferreri fit sèmpere intitibedhau, dischente de mastru de linna imparabat a adderetare sos cravos (B.Murgia)◊ in mesu de chimbanta dischentes de sa bandha bi ndhe aiat bonos e malos Sambenados e Provèrbios prb: menzus francu a mastru chi no sodhu a dischente Ètimu ltn. discente(m) Tradutziones Frantzesu disciple, apprenti Ingresu apprentice Ispagnolu aprendiz Italianu discènte, apprendista, allièvo Tedescu Lehrling.

ischènte, ischènti , nm: issiente, sciente* Definitzione chie est aifatu de unu maistu trebballandho e imparandho un'arte o mestieri Sinònimos e contràrios dischente Tradutziones Frantzesu élève Ingresu apprentice Ispagnolu aprendiz Italianu allièvo Tedescu Schüler.

«« Torra a chircare