àstru , nm Definitzione css. corpus lughente che a su Sole (Sole e istedhos), in s'universu; nau de gente, persona de capacidades mannas e bonas, de pòdere ammastriare, giare lughe, sabiore a is àteros Maneras de nàrrere csn: a. malu = mala fortuna; portare a. faghindhe cosa = zúghere abbilesa manna (fintzas tropu); papàresi is astros = manigare a mal'istropiadura, a tropu Frases s'astru lughente e giaru che su die at brilladu in Sardigna ◊ iscuru a chie naschet in malu astru! ◊ est pensandhe a sos astros ◊ si funt fuius che astrus ◊ ses fortunadu e nàschidu in bon'astru, ma no ndhe fetas profitu e ne dannu!(A.Puddu) 2. sa Terra ancora no at bidu un'astru sentza imparadu diventare mastru ◊ unu at a portai un'astru poéticu, ma si no connoscit sa língua no at a èssi mai poeta Sambenados e Provèrbios prb: s'ómine sàbiu istransit s'astru malu Terminologia iscientìfica astr Tradutziones Frantzesu astre Ingresu star Ispagnolu astro Italianu astro Tedescu Stern.

«« Torra a chircare