bíga , nf Definitzione truncu mannu de linna, linnàmene longu e no tanti grussu, segau a serra impreau prus che àteru po aguantare calecuna cosa grae meda (teuladas, pontes e àteru)/ sa b. de su schinai = su petzu de mesu in su puntu prus artu de sa cabertura; min. bighiciola Sinònimos e contràrios budrone, petzu, traja Frases custas bigas serbint po fai pontis is maistus de muru ◊ sos petzos sunt fortes, ca sunt bigas de chercu Ètimu ctl., spn. biga, viga Tradutziones Frantzesu poutre Ingresu girder Ispagnolu viga Italianu trave Tedescu Balken, Träger.

«« Torra a chircare