afumentài, afumentàre , vrb: fumentai Definitzione fàere fumu, imbrutare o prènnere su logu de fumu, fàere fumentu; fàere su fumentu in is funtziones de crésia, o a ccn. po fortilesa / nde dh'ant afumentau = at leadu assuconu malu Sinònimos e contràrios afumai, ifumentare / timongiai Frases fit una domo totu afumentada ◊ cussa linna no bi cheret tènnere, petzi est afumentendhe su logu ◊ at afumentadu su pinnetu pro che fagher fuire sos babbautzos 2. no timas, fillu miu, ca ti apu afumentau a timòngia e a pramma benedita (M.T.Garau) Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu fumiger Ingresu to fumigate Ispagnolu ahumar, incensar Italianu suffumicare, incensare Tedescu räuchern.

ifumentàre , vrb: ilfumentare, infumentare, isfumentare Definitzione fàere afumentu, prènnere su logu de fumu, pigare fumu; fàere fumu o afumentu a unu coment’e meighina; bínchere cun grandu facilidade, impresse, in ccn. cosa Sinònimos e contràrios afumare, afumentai Frases poniant su casu in su cannitu chi che fit in su cubone, a ilfumentare 2. ndhe ant batidu a su santu Manzella a los isfumentare ◊ pro su chi apo bidu ndhe cheria irfumentadu ◊ ca mi che so ammustérchidu, tziu Batore mi at irfumentadu 3. in sa falada a isse l'apo infumentadu Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu fumiger Ingresu to fumigate Ispagnolu fumigar Italianu espórre a suffumìgio Tedescu inhalieren

«« Torra a chircare