pibíncu , agt Definizione nau de ccn., chi acostumat a pibincare; a logos dhu narant fintzes po susuncu, limidu, arrestigu, malu a giare / èssiri p. che pibitziri famiu = meda, a tropu Sinonimi e contrari apioncheri, cantariarzu, cantarzosu, mimincheri, pibigosu, pibincheri, pibincosu, sprepedheri 2. no apu mai iscípiu su poita is predis, ita pibincus!, si depiant pigai feli po custus ispetàculus chi faemu Etimo srd. Traduzioni Francese rasoir (fam.), barbant, tatillon Inglese fussy person Spagnolo quejica, meticuloso Italiano lagnóso, pignòlo Tedesco pedantisch.

«« Cerca di nuovo