imbarratzàdu , pps, agt: imbarratzau Definizione de imbarratzare; nau de logu, chi est prenu de trastos, de cosas chi funt prus de istrobbu chi no àteru, no importat si postas bene o a s’afaiu Sinonimi e contrari abbascaramenadu, abbusatu | ctr. illertidu, líchidu 1, límpiu 2. innòi fiat totu imbarratzau de mesedhas, gruxis e santus ◊ cun cussa cosa chi apo manigadu zuto s'istògomo imbarratzadu Traduzioni Francese encombré Inglese encumbered Spagnolo ostruido, lleno Italiano ingombrato, ingómbro Tedesco versperrt.

«« Cerca di nuovo