distérru , nm Definizione su che bogare, leare e istesiare cun sa fortza a unu o fintzes gente meda de logu suo a logu istràngiu po chi no potzat fàere che in logu e cun gente chi connoschet, o su chi onestamente dhi aggradat o serbit, mescamente po no fàere umbra a su guvernu, o po dh'isfrutare: fintzes su logu de custu istare atesu; su èssere emigraos, in logu angenu po trebballu, po bisóngiu / segai su d. = lassare su logu ue unu che est disterradu Sinonimi e contrari confinu, emigrassione, isterru Frasi unu tempus su pópulu de Israeli fut in su disterru in Babbilónia ◊ cantas disamistades e disterros li sunt passados cue sut'a ojos! (P.Casu)◊ at a finire su disterru chi nos grusat sas dies de sa vida! (P.Mossa) 2. penso gai a sos fizos de Sardigna, in disterru e pelea in logu anzenu Etimo ctl., spn. desterro Traduzioni Francese exil, relégation Inglese exile, political confinement Spagnolo destierro Italiano esìlio, confino, deportazióne Tedesco Verbannung.

«« Cerca di nuovo