distimóngiu , nm: distimonzu Definizione (f. -a) chie atrogat calecuna cosa chi ischit cun seguresa de chistiones angenas, fintzes chie si agatat o andhat apostadamente a tretu de averguare unu fatu; su atrogare sa cosa chi s'ischit Sinonimi e contrari innetu, testimonia Modi di dire csn: bogare distimonzos = portai genti a nàrriri su chi iscít ananti de s’autoridadi o de chini depit o bollit isciri sa beridadi; essire d. = cunfirmare su chi est naendho ccn.; distimonzu de gàrrigu = distimonzu chi atrogat carchi curpa de s'imputadu Frasi si est comente ses nendhe tue, bògami distimonzos, si ndhe tenes! ◊ puntore, sos carabbineris ant unu distimonzu de gàrrigu chi mi ndhe ghetat a galera! ◊ cojendhe si ponent duos distimonzos ◊ cussu distimonzu at atrogadu su fassu ◊ pro su chi mi bisòngiat mi sias distimòngia tue! Etimo ltn. testimonium Traduzioni Francese témoin Inglese witness Spagnolo testigo Italiano testimòne, testimònio Tedesco Zeuge, Zeugnis.

«« Cerca di nuovo