ispàda , nf: ispata, spada Definizione genia de arma a lama longa e lada, a punta, su prus a duas atzas; in is araos, genia de tauledha o nérbiu o cunfirmu chi s'intrat a mesania de sa dentale inter custa e sa timona a manera de pòdere regulare s'apertura de s'arau; in su telàrgiu, manunta o pertuntu, cantu de linna laditu totu istampau ue s'intrat su serradógiu po poderare tirau e firmu s'insulu (o ixubru); su pl. una de is mertzas o sinnos de is cartas de giogu; genia de frore chi narant spadoni (Gladiolus segetum)/ is partis de s'ispada: su follu o frama, s'atza, sa punta, su tolu, sa màniga, sa guàrdia o cóciula o su guardamanu; genias de ispada: a duas, a tres atzas Sinonimi e contrari cunfimmu / pertuntu Frasi sete ispadas de dolore su coro mi ant trapassadu! ◊ mi at bocau una limba che un'ispada chi mi at trémiu totu sa carena! (C.Buttu)◊ seis benios cun matzucos e ispadas a mi arrestare!◊ comenti tenis de Israeli sóliu e ispada tui ti ndi serbis abbusivamenti! 2. mi mancat s'assu de ispadas Etimo ltn. spatha. Traduzioni Francese épée Inglese sword Spagnolo espada Italiano spada Tedesco Schwert.

tzantaréssu , nm Definizione iscutulada, cropu (de isciàbbula) chi si giaet cun sa lama de ciatu Etimo spn. Traduzioni Francese coup du plat de l'epée Inglese blow with the flat of the sword Spagnolo cimbronazo, cintarazo Italiano piattonata Tedesco Schlag mit der flachen Klinge.

«« Cerca di nuovo