tràbu , nm: trau, travu Definizione in su bestimentu, segadedha a bisura de ogu totu cosia ororu de dhue pòdere intrare butone a dhu poderare serrau (a logos, fintzes iscórriu, segada e bastat); pl. genia de traos fatos po bellesa in is petorras de su cropete, in costúmenes de ómine; in s'iscala de su carru est s'incàsciu istampau chi si faet in is taulones de su fundhu po dhue intrare is bratzuleras de is gerdas Sinonimi e contrari ageta, bachíglia, baga, oghedhu, traca, traocu, trauca / frincu, secada Frasi est un'iscanzadura che unu trau de zacheta ◊ poniat s'orolozu in sa buzachedha de su gropete chin sa cadenedha ligada a su travu 2. s'at fatu unu bellu trau in su bratzu, comente est orrutu 3. in is taulones de su letu de su carru si faiant is traos po intrare e arrèschere is costeris Etimo ctl. trau Traduzioni Francese boutonnière Inglese buttonhole Spagnolo ojal Italiano occhièllo Tedesco Knopfloch.

tràbu 1 , nm: trau 1, travu 1 Definizione boe de fedu o de mamas, su mascu bulu cogiudu de betare a is bacas in more / min. trabitolu; forte che t. (nau de ccn.) = forti meda Sinonimi e contrari maglioru, tràilu Frasi su bentu est a corróchinos che trabu ispojoladu Etimo ltn. taurus Traduzioni Francese taureau Inglese bull Spagnolo toro Italiano tòro Tedesco Stier.

«« Cerca di nuovo