tontonàe, tontonài, tontonàre , vrb Definizione andhare a tòntonos, a su tàmbula tàmbula, coment'e orruendho candho a una parte candho a s'àtera, chentza arrennèscere a istare prantaos, comente faet un'imbriagu o unu pigau a illuinamentu, a sonnu (e si narat fintzes de sa possibbilidade de ibballiare, de fàere fartas, po farta de seguresa in su fàere); nau de apertura, serrare unu pagu, o de trastu a incrubau, pèndhere unu pagu a una parte / tontonare un'àrbure = saidare, sachedhare, tzantzigare Sinonimi e contrari bambulai, istantonai, istontorrinare, stombi, tambulare, tòmbere / ingalenare / imbarare Frasi cussu est grai, antzianu meda, si bit ca at tontonau e arrutu est ◊ a tie ti tòntonat su pede! ◊ mi soe tontonadu ca tenio sonnu 2. tontonanci sa porta, no passit cussa carroga mala! ◊ tontonancedha cussa fentana, ca nc'est currenti! 3. sa mesa tòntonat Cognomi e Proverbi prb: sa mata prus arta ist sa primu a tontonae Etimo srd. Traduzioni Francese chanceler Inglese to totter Spagnolo tambalearse Italiano barcollare, vacillare, traballare Tedesco schwanken, taumeln.

«« Cerca di nuovo