rútu 1 , nm Definizione genia de moida forte chi si faet in su gúturu torrandho ària de s'istògomo, mescamente segundhu ite o comente unu at papau o bufau Sinonimi e contrari arrútidu, rútulu Modi di dire csn: èssere a rutos = rutare donzi tantu; fàghere a rutos = fai bènniri o artziai arrútidus; sos rutos ndhe pigant (de s'istògomo) Frasi sa mannésia e birra faghent a rutos ◊ su mere si prantzat sa matza chin ambas manos dat un'iscorriata de rutos Etimo ltn. ructus.
