rútu , pps, agt: arrutu, orrutu Definizione de rúchere, rúere; chi est in terra; fintzes chi est arrimau malàidu Sinonimi e contrari | ctr. ficadu, istantàrgiu, ritzu 2. cantu fit longu fit ladu, rutu a un'ala ◊ o bisos de sa mia gioventura, rutos a terra che fozas sicadas! ◊ in sas àrbures rutas totus bi faghent linna Etimo ltn. rutus + ruptus Traduzioni Francese tombé Inglese collapsed Spagnolo caído Italiano caduto Tedesco gefallen.

rútu 1 , nm Definizione genia de moida forte chi si faet in su gúturu torrandho ària de s'istògomo, mescamente segundhu ite o comente unu at papau o bufau Sinonimi e contrari arrútidu, rútulu Modi di dire csn: èssere a rutos = rutare donzi tantu; fàghere a rutos = fai bènniri o artziai arrútidus; sos rutos ndhe pigant (de s'istògomo) Frasi sa mannésia e birra faghent a rutos ◊ su mere si prantzat sa matza chin ambas manos dat un'iscorriata de rutos Etimo ltn. ructus.

«« Cerca di nuovo