paradúra , nf: paratura Definizione su parare bestiàmene; costuma de pònnere bestiàmene (o fintzes àteru) in donu, po unu pastore essiu de presone o chi ndhe at pérdiu su suo, po dhi torrare a fàere su tàgiu, po dh'agiudare Sinonimi e contrari cuberadura, ponidura Frasi sa paradura fit connota dae semper in su cumone de sas bidhas ◊ candho l'iscarroneint sas erveghes, sos pastores fateint sa paradura e li aparitzeint un’àtera bama Terminologia scientifica sntz Etimo srd.

«« Cerca di nuovo