iscantàre , vrb: iscantiare, scantriai Definizione segare, fàere a orrugos (a crepadura, comente faet una fruschedha in matéria): in cobertantza, fintzes foedhare naendho sa cosa crara (coment'e crepare foedhandho); istesiare, irmoventare, istegiare, essire / i. sas dentes = bulliare fora, bogare is dentes Sinonimi e contrari cherpai, chimentare / istegiare, istesare, stagiai Frasi su fogu iscantat fintzas sas predas ◊ non bisiono abbratzos fritos, duncas, de carres chi no ispàsimant, ca samben d'ena bidusta iscantant mai! (L.Loi)◊ intendho su bàtidu afannosu de su coro iscantadu intro de su sinu suspirendhe proite su destinu mi pessighit ancora (P.Cherchi)◊ cun trampas e rusas, de custa sorte iscantadu nos at sa sirena 2. oh, iscantau as: e dhue cheriat tantu?! 3. sas undhas sunt de tantos butios intéssidas, totu de un'idea, no si ndhe iscantat una candho passant (C.Mura)◊ s'anzone at iscantadu dae sa robba ◊ cussu s'iscantat sempre solu, che un'erveghe badhinosa! ◊ iscantant sas benas bundhantziosas in s'aidatone ◊ mi bido in su sonnu una mariposa e l'apo iscantiada ◊ no, no l'iscantiemus cussa festa, finas si pro nois ch'est passada! (G.Correddu)◊ si sa morte tichírriat pro conca chi est serrachendhe, iscàntiala a un'àtera bia! 4. s'arveghe chi si fut coizada in sa tanca est torrendhe iscantada, topi topi ◊ oe finas sa fera ti pianghet, su masone e s'ae iscantiada (G.Monzitta)◊ muntenzei sa calarina a passu pro no iscantiare su pudhérigu 5. sas abbas iscantant de sa roca ◊ custas sunt abbas chi iscantant dae àteros trainos Etimo srd.

«« Cerca di nuovo