íra , nf Definizione arrennegu mannu, cosa de tímere; pruschetotu bolet nàrrere meda, una cosa ispantosa / min. irighedha = meda Modi di dire csn: zúchere ira in su trabballu = trabballai a meda, cun ganas forti; iras russas = cantidadi manna, meda meda; mòrrere de ira ’e sàmbene = de fúria de sàmbene, sàmbene a tropu, pressione arta Frasi babbu s'ira la zuchet chin mecus, ca cherzo cullire s'ammorau ◊ pessighidu mi at s'ira: de custa morte ndh'apo pro tota vida! ◊ ih, odheu it'ira custu fogu! ◊ cantu Sardigna mia ses ofesa annu cun annu de cust'ira mala! 2. sunt cun su tazu istados foras a tocos de iras de abba o fiochendhe (A.Casula)◊ sa sementosa mi est morta de ira de sàmbene e sa peta est bona 3. ih, it'ira: sa moida de su trenu ancora in origras, zuto, de su viazu! ◊ s'ira de sas boghes, si aias intesu!…◊ irighedha de zente chi b'aiat a s'acumpanzamentu!…◊ sa crésia fit prena a issacu de s'ira de sa zente chi bi fit ◊ su tempus fit proghendhe a ira ◊ pro pagas berbeghes no bi at de afitare iras russas de pàsculu ◊ ih cant'ira l'ischit sa cosa cussu pisedhu!… Cognomi e Proverbi prb: candho mancu si pensat s'ira divina falat Etimo ltn. ira.

«« Cerca di nuovo